De Magnetica [...] Plantarum p. 617

constitutionem, situmque in ordine ad cœli Solisque motum ita stricto
sibi iure prætendunt plantæ, vt si eas eradicatas, adultiores alio in lo-
co non eo pororum, quo primò creuerant situ transplantaueris; sed
contrario situ strictiores partes in Austrum, in Boream laxiores con-
uerteris, plantæ inimico cœli aspectu se iunctas sentientes, veluti in-
dignabundæ marcescentesque contabescent. Si verò pristino eas situ
honoraueris, copioso luxuriantis sobolis prouentu, quanto à planta-
tore beneficio sint affectæ, palam restabuntur; quam rem diligenter
omnes, qui agriculuræ operam impendunt, observare cumprimis
velim.

Experimentum.

Iterum, sicut in Magneticis semper natura tendit ad vnitatem, non
per confluxum solùm & accumulationem, sed & per conuenien-
tiam, ita & natura in plantis & arbo-
ribus. {Analogia Magnetis ad plantas.} Sit magneticum corpus inte-
grum AB: C vergat in Boream B,
D in Austrum A, diuidatur corpus
bifariam, vt in secunda figura, eritque
C vergens in A, & D in B: sicut igi-
tur in integro, ita in diuiso natura pe-
tit hæc corpora vniri, & B quidem fi-
nis cum A, amicè coibit, sicut D & C;
sed A cum D, & B cum C, irreconci-
liabiles imicitias agent, cum non i-
ta in vena coaluerint, neque situm
hac ratione ad tellurem matrem con-
uenientem obtineant: Haud secus
in vegetabilibus fit. Sit ramus AB,
sectus in CD bifariam, superior
pars B, A inferior sit. Dico B extre-
mum arte putatoria insertum cum
extremo A coaliturum, quemadmo-
dum & C [?κατῶ] D denuò insertum. At
si B extremo D, aut C extremo A in-
serueris, propter præposteram & in-
conuenientem appositionem, nun-
quam coibunt, sed cæcis flagrans
discordijs vtriusque extremum veluti mœrore tandem contabescet.

Iiii /Con-